GEIT OP DE VOORGROND

 

Het tijdperk Martha
 
Wellicht lopen er op tal van geitenhouderijen dieren rond die het verdienen om onder de aandacht te worden gebracht, maar geen Marijke, Aleida of Viola heten en niet op keuringen verschijnen. Bij ons is dat Martha LR 21.

Martha LR 21 is in 1998 geboren op Thor Heste, het bedrijf van Jan Rossing en Ellen Boerma in Gees. Haar vader is Laros, eveneens gefokt op Thor Heste.
In 2000 namen we het gehele koppel geiten van Jan en Ellen over. De tweejarige Martha viel direct op: een mooie geit om te zien en fijn om te melken. Ze was zeer alert en mensgericht.
Mijn jongste neef uit Rotterdam die graag een ‘adoptiegeit’ wilde, koos haar uit. Hij kocht een rode halsband voor haar die ze tot haar dood heeft gedragen. Hoewel de jongen alleen in de schoolvakanties kwam, vloog Martha op hem af als hij na wekenlange afwezigheid de stal weer instapte.

Als vierjarige lieten we Martha keuren. De inspecteur was snel klaar; bij alle bovenbalkkenmerken noteerde hij 89 punten en op de onderbalk allemaal vijven. Een geit waarop niets viel aan te merken.

Er liepen inmiddels al twee zonen van haar op het bedrijf, Arie (Lorenzo van de Riethoeve) en Markus (Nanos), en twee dochters.
De grote verdienste van Martha voor de fokkerij op ons bedrijf komt niet bij haar dochters tot uiting, maar via haar zonen bij haar 35 kleindochters. Vooral de Markus-geiten springen eruit qua exterieur en productie. Ook zijn het duurzame geiten die net als Martha weinig slijtage laten zien.
Martha zelf werd elk jaar vlot drachtig en kreeg altijd twee lammeren.

Dit jaar mocht ze met pensioen, maar daar was ze het zelf niet mee eens; ze wilde gewoon de melktafel op en gemolken worden. Dit werd lastiger doordat, op 12-jarige leeftijd, haar achterpoten slechter werden. Ze heeft het nog tot augustus volgehouden, toen hoefde het van haar niet meer.

De laatste maanden kon ze zich niet meer handhaven in het koppel en had ze in de stal een eigen hok. Dat hok verdedigde ze fel; als een andere geit haar kop binnen het hek van ‘het kleine koninkrijk’ durfde te steken, kon die er op rekenen dat Martha haar een oor probeerde af te bijten.

Staan en lopen kostten haar steeds meer moeite en ik besloot dat de eerstvolgende keer dat de dierenarts op het erf zou komen, hij Martha zou laten inslapen.
Dat werd 24 september.

Martha vond haar laatste dag een topdag; ze kreeg steeds handjes brok en wortels en werd door een van onze zorgcliënten nog een keer geborsteld. Ze genoot volop van alle aandacht.

In de tien jaar dat Martha bij ons in de stal was, is ze nooit ziek of kreupel geweest. Haar levensproductie schat ik op ruim 9.000 kg.

Toen Martha stierf, waren er 144 afstammelingen van haar op het bedrijf aanwezig op een totaal van 258 dieren.

Martha is voor ons niet alleen een geit, ze is een tijdperk.
Tekst en foto's: Aline Gortemaker,
Zorgboerderij Broeklander, Broekhuizen
 
"Geitenhouderij", december 2010

 

WWW.WITTEGEITEN.ORG